یک روزی تو یک مجلس روایتگری نشسته بودیم راویی میگفت که :یک پسر 15 ساله هر شب نیمه شب یک کیلومتر میرفت طرف مرز دشمن شبها اکثرا پادگان خواب بودن این پسر راه میفتاد میرفت :
بهش مشکوک شدیم این پسر جاسوسه "گذاشتیم شب بشه افتادیم دنبالش میرفت طرف عراق یک چاله حفر کرده بود اندازه یک قبر میرفت اونجا شبها با یک شمع دعا میخواند گریه میکرد نماز شب میخواند "رفتیم بالای سرش گفتیم خب این کار خطر ناک چرا انجام میدی "پسر 15 ساله در جواب ما گفت هر چه بیشتر به حرم اربابم نزدیک میشوم حالم خوبتر میشود "بله
انها اینگونه بودند رفتند "ما مانده ایم گناه "نماز شبهایمان کجا رفته گریه ناله نصفه شبهایمان کجا رفته :به قول سردار یکتا بسیجی ها نماز شبهاتون کجا رفته یاد دارم از ایت الله بهجت ره شنیدم که میگفت کسی که روز در بند گناه باشد شبها نمیتواند نماز شب بخواند خداوند در جواب انهایی که نصفه شب را به عشق معشوقش میاستند نماز میخواند وذکر میگوید میگوید ایا کسی که مخلوق خود را بشناسد وعاشق او باشد شبها را ارام نمیخوابد بی خیال راز نیاز شود قطعا برای دردل با خدای خود به نماز میاستد "ان شالله این امر مهم را بسیجیها فراموش نکن که شبها وروزهای خود را بی هوده حدر ندهد .
,,